“Op de kaart”
Hubert en kaarten, altijd goed.
Maanden geleden kreeg ik de aanbeveling, inclusief ticket, voor deze tentoonstelling in het Nationaal Archief. Nogmaals bedankt Marianne.
Volgens het eerste informatiepaneel:
‘we nemen wat op een kaart staat vaak voor waarheid aan’
Nou niet dus.
Het sluit wel mooi aan bij mijn recentelijke gedachtenkronkels. Mocht je geen zin hebben in Hubert-gebazel, sla dan vooral de volgende alinea over.
Vroeger dacht ik dat er één waarheid was. Naarmate de jaren verstreken kwam ik tot de conclusie dat er verschillende waarheden waren. Nog wat jaren later dat je eigen waarheden ook aan verandering onderhevig zijn. En dat het vasthouden aan je oude waarheid (wat ondertussen een onwaarheid is geworden) principieel wordt genoemd. Zo verwarrend. Soms denk ik met weemoed terug aan de eerste periode.
Terug naar de expositie; wat een feest. Ik snap nog steeds waarom ik ooit cartografie ging studeren (hoe het afliep ook!) Ik kan soms bijna verdrinken in zo’n kaart, zowel in tijd als locatie. Twee van mijn favorieten vandaag: Thuredregh in 1200 toen de Oude Maas nog een doorwaadbaar zwin was. En een van Centraal Java, gemaakt door Indonesische cartografen in 1825, van de vulkaan (Merapi) die ik ooit beklommen heb.
‘Wie zoekt, vindt.
Maar niet altijd wat hij zocht.’
Paul Biegel
“We” sluiten af met een Haagse Harde (worst) en goed glas wijn in de bar van Hotel Babylon.
Het is tenslotte de 22e🥂
PS Terra incognita werd gebruikt voor “onbekend gebied” dat nog niet in kaart gebracht was gebracht.
PS2 Mijn thermosje thee stond klaar. Maar in vlaag van sacraliteit besloot ik alleen met mijn notitieboekje op pad te gaan. Dus mocht ik thuis old-school mijn handschrift digitaliseren voor dit verslag, met een mooi glas 19 Crimes.
PS3 Opvallend veel reacties na mijn vorige 22e. Waarvoor mijn dank.